Originally posted March 2015
De verwende Gast
Ik ben 'n verwende gast! Uitroepteken!
Althans dat werd me vorige week verweten. Op een feestje. Ik besefte het zelf
natuurlijk niet. "Hebben jullie geen IPA?" hoor ik mezelf nog vragen
toen de flesjes Bavaria op tafel gezet werden. "Of eventueel een ander
speciaal biertje?". Nee, het was óf
pils óf fris. Óf vertrekken. Ik koos pils voor mijn geld en zag teleurgesteld
af van mijn overdosis hop.
Dat verwennen was erin geslopen tijdens
enkele recente trips naar de Verenigde Staten, daar waar de speciaal-bier
cultuur al langere tijd bloeit en nog steeds groeit. Ik had me er verwonderd
over de levendigheid en innovatie van de bier-cultuur. Niet de Coors en Bud
Lites trokken de aandacht, maar de vele micro-brouwerijen die allemaal op
ambachtelijke manier hun eigen bier brouwen. Craft-beer. Zoveel te zien. Zo
veel te ontdekken. Nog meer te proeven.
Waarom had ik dit niet eerder ontdekt?
Thuis, in Eindhoven, hoefde ik gelukkig
niet terug te vallen op het traditionele
en jarenlang beproefd consumptie-patroon van een Trappist of een Witbiertje.
Met de komst van de brewpub naar Eindhoven kon
ik me makkelijk verder ontwikkelen, of bederven, tot een blijkbaar verwende gast.
Met de opening, vorig jaar al, van Van Moll
aan de Keizersgracht en de recente
toevoeging van Stadsbrouwerij Eindhoven in het voormalige Schellens-pand, heeft
de brewpub in het Eindhovense zijn intrede gemaakt. Een Gloeilamp prijkt op het
etiket van een nieuw Eindhovens biertje juist op het moment dat de Gloeilamp de
stad meer en meer de rug toekeert.
De brewpub: bier drinken daar waar het
gebrouwen wordt. Exclusief bier op de tap verkrijgbaar. De monniken mét habijt
hebben plaats gemaakt voor de de jonge ondernemer mét eventuele bijpassende baard
en/of tattoo. De abdij vervangen door een locatie midden in de stad. Alles komt
samen in een sfeer die dag en nacht verschilt van de traditionele kroeg.
Relaxed wat biertjes proeven vs. 'pils vatten'. Kijken, ruiken, proeven, niet
spugen, en bespreken. Bier lijkt het nieuwe wijn te zijn. Hop is hip.
Echter het doorbreken van het traditionele doorzakken
bleek toch nog wel enig kruim te kosten. Verder willen kijken dan het
traditionele pilsje betekent de tanden op elkaar, figuurlijk dan, en jezelf uit
je comfort-zone proosten. Voelt het al
enigszins onwennig om bier te bestellen vanaf een menu-kaart, dan is daar vervolgens
een enorme keuze-stress . De keuze tussen een pilsje, witbier of Trappist was bijna
een no-brainer. Ja okay, wel of geen citroentje in mijn witbier, maar die keuze
was te doorstaan. Eenmaal uit de comfort-zone werd ik voor hetere vuren gezet.
Hoe wordt ik geacht te kiezen tussen
bier met de smaak van Indiase koriander of met de smaak van trekdrop.
Tussen bier gerijpt op gepekelde whiskey-vaten of bier met stukjes
Sinaasappelschil en limoengras. De prachtige namen maken de keuze niet
makkelijker: Ons Blackie, Evoluonder,
40Watt en -mijn inmiddels favoriet-Doerak.
Ambachtelijk Speciaal-bier. Ik reken mezelf
absoluut niet onder de kenners. Wel onder de liefhebbers. Met de komst van de
brewpubs gaat er een hele nieuwe wereld open! Een wereld die om enige durf maar
vooral om experimenteren vraagt. En experimenteren daar zijn we in Eindhoven
groot mee geworden. Alleen dient in dit geval Nat Lab wellicht letterlijk
opgevat te worden.
Laten we allemaal maar van die verwende
gasten worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten