zaterdag 28 maart 2020

De Verschijning – “PSV wordt Kampioen”

Originally posted 3 april 2011

Met een enorme kater werd ik wakker. Het was gisteren laat, of eigenlijk vanochtend heel vroeg geworden. FC Twente – PSV zat nog in mijn hoofd. De titel lijkt verder weg dan ooit. Ik geloofde er niet meer in. Voor de derde keer op rij geen kampioenschap. Niet PSV waardig. Ik liet mijn hoofd hangen

Tot het moment dat de verschijning plaatsvond. Nietsvermoedend mijn boterham geroosterd en gewacht totdat mijn snee brood uitgeworpen zou worden. Uit de toaster. Niet eens een Philips. En toen zag ik het. Ik schrok. Vol ongeloof en dus nog maar een keer heel goed gekeken. Van een afstandje dit keer. Voorzichtig. Maar dit was ‘m écht. Frits Philips… Een verschijning! Ik zag ‘t gelukkig net op tijd. Een grote lik pindakaas zat al op mijn mes om over hem heen te smeren.




Ik heb er altijd om gelachen. Jezus op een pizza? Waarom in hemelsnaam… Als je verschijnt dan toch niet op zo een bizarre plek? Eerder vermakelijk dan geloofwaardig.

Zoals je met bepaalde zaken geen rekening houdt omdat ze toch altijd alleen maar ‘ergens anders’ gebeuren, had ik dit nooit aan mijn eigen aanrecht verwacht. Dat overkomt mij nooit… alleen anderen

Dit moést een teken zijn. Een rust viel over me. Kalmte. Dit wás een teken. Juist op deze ochtend na die vervelende avond in Enschede. Frits wil het ons duidelijk maken. Het komt goed met PSV. Het komt goed met zijn volgelingen. We’ve only lost one battle, we did’nt loose the war.

Op naar het Kampioenschap..

---------------------------------------------------------------------------------

De Verschijning – Part II




Helaas – met pijn in ‘t hart deze blog… met tegenzin en nog immer teleurgesteld. Onbevredigd.
Enige weken geleden was ik er nog van overtuigd dat PSV het tóch zou halen. Op een soortgelijke wijze als drie jaar geleden; die memorabele zonovergoten middag tegen Vitesse. Op de valreep dus, maar de manier waarop zou er ook dit keer niet toe doen.
De verschijning van Frits op die zondagochtend had mij hoop, en mijn broodrooster een cult-status bezorgd. Dit apparaat zou de nieuwe Octopus Paul kunnen worden. Binnen PSV-kringen werd ie reeds op handen dragen. Nu, tussen de twee “finales” in, doen we niet meer mee. De voetbalhoofdstad van Nederland staat aan de zijlijn. Nederland smult, een mooier scenario had Zeist niet durven dromen. Elk TV-programma rept van dit dubbele spektakel tussen Twente en Ajax. En ik? Ik vier liever moederdag dan dat ik naar de bekerfinale kijk. Onbevlekte afgunst.
Het broodrooster is inmiddels ter ziele. Meteen na de derde goal van Feyenoord. Met één klap. Sorry Frits, niets persoonlijks.
Voor voor mij is het seizoen afgelopen. Onverschilig geworden voor de laatste speelronde. Natuurlijk wil ik dat ze tweede worden, maar nog méér wil ik dat er iets gebeurt. Iets structureels. Sportief én financieel. Mijn seizoenskaart is weer ,stilzwijgend, verlengd. Ook volgend jaar door weer en wind op vak V. Hopend op een Landskampioenschap. Rekenend op een Landskampioenschap. Met of zonder Rutten aan de zijlijn. Mijn voorkeur is zonder.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten