vrijdag 25 februari 2011

Eindhovense Arrogantie, zeg maar...

De tweede etage van Blob biedt een prachtig zicht op de Emmasingel. Wat mij betreft de meest metropolistische indruk die men in Eindhoven kan ervaren. Druk verkeer baant zich een weg tussen torens die voor Nederlandse begrippen de vergelijking met een wolkenkrabber  doorstaan, de Lichttoren als Eindhovens  meest markante bowwerk aan de kop van de Singel.  Zittend in Usine, de rug gekeerd naar de weerzinwekkende MediaMarkt , krijgt men een prachtige grootstedelijke scene  voorgeschoteld. Even wegdromen. Okay, enige verbeelding en inlevingsvermogen zijn vereist. De futuristische blob, door velen beschimpt, door anderen bemind. Ik bemin. Daar waar Berlijn geroemd wordt om zijn afwisselende architectuur, zeurt menig bezoeker in Eindhoven over een ‘in principe onsamenhangend geheel, zeg maar’. Ik houd mijn hart vast wanneer er, begin 2012,  een mini-blob bij komt...





Eindhoven, de vijfde stad van het land. Toch wordt er in Nederland hardnekkig gesproken over de Grote Vier. Da’s merkwaardig, want vier is een eigenaardig geval, slechts een tussengetal. Een Top 3 of een Top 5, dat is te begrijpen, maar waarom die focus op de Grote Vier? Voornamelijk opmerkelijk omdat het gat tussen de nummers drie en vier, Den Haag en Utrecht dramatisch groter is als die tussen vier en vijf. Maar van een Calimero-syndroom willen we niet meer weten; dat hebben we van ons afgeschud. Met jaloezie opkijken tegen het capitale Amsterdam heeft plaatsgemaakt voor welgemeende Eindhovense arrogantie. Rockcity, Design-Capital én Voetbalhoofdstad van Nederland. En, rondkijkend op een gemiddelde koopzondag zou je het niet zeggen, maar de High-Tech Industry leverde ons zowaar een plek op tussen de 5 meest slimme regio’s ter wereld. Een Top 5, logisch trouwens.

Een onderzoek wees recentelijk uit dat naast Haarlemmers, Eindhovenaren het meest trots op hun stad blijken. Dat krijg je als je altijd weggestopt wordt op een plekje net buíten de Grote Vier.
Maar de ‘chip on the shoulder’ is afgeworpen. Er begint zich voorzichtig een skyline af te tekenen. Met de borst vooruit paraderen we door Nederland, en Europa. De zachte G wordt niet meer gecamoufleerd, sterker…het Brabantse dialect is hipper dan ooit. ‘Jonguh’, zeg maar.

Eens, tussen 18 september 1944 en 5 mei 1945, waren we officieel hoofdstad van Nederland, toegewezen door HM Wilhelmina. Dat hadden we nooit  meer terug moeten geven… zeg maar.




There's a southern accent,
where I come from
The young'uns call it country
The Yankees call it dumb
I got my own way of talkin'
But everything is done,
with a southern accent Where I come from.

We have our own way of livin'
But everything is done
With a southern accent
Where I come from


Geen opmerkingen:

Een reactie posten